Hoi, ik ben Katrien
Ik ben een 38-jarige mama van 2 geweldige pubers en ben getrouwd met Bob, een hele begripvolle en liefdevolle man.
Zover ik me kan herinneren heb ik altijd struise benen gehad. Als kind kon ik geen jeansshortje dragen zoals mijn nichtje, maar kreeg een salopette in een grotere maat zodat die over m’n billen kon. Ook als puber droeg ik altijd stretch of wijde broeken want mijn kuiten waren breder dan ‘normale’ kuiten.
Meerdere diëten geprobeerd, ook een maagring gehad… zonder resultaat.
Tijdens mijn eerste zwangerschap, in 2008, kreeg ik de diagnose lipoedeem.
Tijdens de zwangerschappen bleef mijn lipoedeem stabiel en verloor ik wél kilo’s, na de geboorte was het erger dan ervoor. Er werd me toen aangeraden het bij 2 kinderen te houden, aangezien ze niet wisten wat de gevolgen zouden zijn.
Ik ben toen ook begonnen met manuele lymfedrainage en dit hield het lipoedeem toch wat onder controle, dit doe ik nog steeds.
Ik heb ook compressietherapie gevolgd. Helemaal met windels ingepakt oefeningen doen, daarna (heel pijnlijke) drainage, maar eenmaal thuis terug naar af of zelfs nog erger dan ervoor. Na enkele maanden ben ik hier dan ook, mee gestopt en terug MLD gaan doen bij een kine uit de buurt.
In 2019, op vakantie in Kreta, ontmoette ik een Duitse toerist die me zei dat ze een dokter kende die me wel zou kunnen helpen. Zij had 14 jaar eerder een operatie ondergaan en dit had haar leven veranderd. Toen ik haar benen zag, kon ik het moeilijk geloven, maar… ik kon het toch proberen…
In oktober 2019 had ik afspraak bij deze Duitse chirurg en hij (h)erkende onmiddellijk mijn aandoening, helaas in een vergevorderd stadium.
In de loop van 2020 onderging ik 4 operaties en deze hebben me wel geholpen, ik was veel mobieler en had veel minder pijn… tot in de zomer van 2021 het coronavirus me te pakken kreeg. Sinds dan is er terug wat achteruitgang, maar stilletjes aan begin ik terug op te bouwen.
Sinds ik de lotgenotengroep ken weet ik dat ik er niet alleen voor sta. Ja, ik draag kleedjes in de zomer, dankzij het doorzettingsvermogen van mijn man en antwoord enkel als er te lang gekeken wordt.
En zoals Evy het zo mooi zegt… ik heb lipoedeem, ik ben niet lipoedeem!
Ik hoop samen met de lotgenotengroep lipoedeem op de Belgische gezondheidskaart te kunnen zetten want die (h)erkenning verdienen we!
