Hoewel intermittent fasting heel populair is geworden de laatste jaren, is het niets nieuws. Het is eigenlijk een manier van eten die normaal is voor ons lichaam. De afgelopen decennia zijn we minder gaan bewegen en dit in combinatie met voedsel dat altijd en overal beschikbaar is. Onze genen echter zijn afgestemd op een eet- en leefpatroon zoals we dat kenden in het late paleolithische tijdperk, zo’n 50.000 jaar geleden. Toen was de inname van voedsel niet altijd gegarandeerd, er waren periodes waarin er noodgedwongen gevast moest worden.
In deze levensstijl gelooft men dat we die periodes nog steeds nodig hebben voor een optimaal metabolisme. Men gaat ervan uit dat de mens in prehistorische tijden niet in de ochtend at want er moest eerst op jacht gegaan worden of men moest op zoek naar iets plantaardigs. Pas aan het eind van de middag, toen men terugkeerde, kon er gezamenlijk gegeten worden. Daarom dat bij intermittent fasting het ontbijt wordt overgeslagen en men pas laat in de middag de eerste maaltijd van de dag eet. Vaak wordt er aangeraden om aan het eind van de vastenperiode te sporten om het einde van de jacht te simuleren.
Intermittent fasting bestaat in vele vormen. Bovenstaand is maar één mogelijkheid waarbij men gedurende een bepaalde periode tijdens de dag niet eet, bijvoorbeeld van 8u ‘s avonds tot 12u ‘s middags (of nog later). Anderen kiezen er dan weer voor om een aantal dagen in de week te vasten en op andere niet. Het idee hierachter is dat de jacht vaak mislukte waardoor men wel es een paar dagen zonder voedsel kwam te zitten.
Ongeacht welke vorm er ook gevolgd wordt, er wordt niet voorgeschreven wat je wel of niet mag eten. Uiteraard luidt het advies wel om zo gezond mogelijk te eten.
Naast het feit dat dit een makkelijk toe te passen voedingspatroon is, waardoor het ook relatief eenvoudig is om vol te houden, is uit onderzoek gebleken dat deze methode zeer geschikt is om af te vallen. Het is beter om vetmassa te verliezen dan het volgen van een dieet met een grote calorierestrictie. Door maaltijden over te slaan eet je sowieso minder calorieën. Het leidt eveneens tot veranderingen in de hormoonhuishouding en tot een verbetering van de insulinegevoeligheid. De hormonen die hier een rol spelen zijn de volgende:
● Het menselijk groeihormoon
● Insuline
● Noradrenaline
Door te vasten kan het menselijk groeihormoon met wel 500% toenemen. En dit kan nog omhoog door langer dan 24u te vasten. Dit hormoon bevordert het verlies van lichaamsvet. Daarnaast is stimuleert dit hormoon ook het behoud van de spiermassa.
Insuline is één van de krachtigste hormonen in ons lichaam en het speelt een ontzettend belangrijke rol in onze stofwisseling. Je hebt bijvoorbeeld insuline nodig om glucose uit het bloed te kunnen opnemen, het vertelt het lichaam wanneer het vet moet opslaan en wanneer het moet stoppen met het verbranden van vet. Wie chronisch hoge insulinewaarden heeft zal er niet in slagen om gewicht te verliezen. Je lichaam krijgt dan continue het signaal om vet op te slaan. Intermittent fasting kan helpen om de insuline omlaag te brengen.
Noradrenaline is een stresshormoon dat wordt aangemaakt om je alerter te making. De werking lijkt een beetje op die van adrenaline. Indien je een langere periode zonder eten zit, zal je lichaam dit beginnen aanmaken. Evolutionair gezien was dit nodig om er voor te zorgen dat je op zoek kon gaan naar voedsel. Een bijwerking van noradrenaline is dat het je lichaam een seintje geeft om vetzuren uit de vetcellen vrij te maken voor verbranding. Door de effecten van noradrenaline gaat je stofwisseling na 24u vasten circa 10% omhoog en na 84 uur vasten zelfs 14%.
